Eerst even wat context over onze situatie: in de 2e divisie strijden 36 herenteams. Na drie wedstrijden wordt de eindstand opgemaakt. De teams op plaats 35 en 36 degraderen direct naar de 3e divisie. De teams op plaats 30 tot en met 34 gaan naar de promotie-/degradatiewedstrijd, waar ze met acht andere teams uit de derde divisie zullen uitmaken wie er het volgende jaar (in 2025) in de 2e divisie en wie in de 3e divisie mogen uitkomen.

Na twee wedstrijden hadden wij in totaal 14.742 punten en stonden we op de 22e plaats. Hiermee hadden we precies 800 punten voorsprong op GSAV Vitalis, die op dat moment op de 30e plaats stonden, de plek waar wij absoluut niet wilden eindigen. Een voorsprong van 800 punten is echter niet veel, vooral niet met de wetenschap dat wij onze twee meerkampersLéon en Melchior moesten missen, omdat zij dat weekend deelnamen aan een belangrijke meerkamp in Ratingen(Duitsland).

Zondag 23 juni 2024 stond de derde wedstrijd voor ons team op het programma. De wedstrijd vond plaats dichtbij, namelijk in Harderwijk, waardoor we deze keer niet ver hoefden te reizen. Het was nog even passen en meten hoe we de polsstokken voor het polsstokhoogspringen zouden vervoeren, maar uiteindelijk lukte alles en konden we op weg naar Harderwijk.

Stijn startte de dag met het onderdeel kogelslingeren, een onderdeel dat helaas niet bij De Gemzen geoefend kan worden wegens het ontbreken van een geschikte kooi om de kogel uit weg te slingeren. Ondanks dat Stijn dit onderdeel niet echt heeft kunnen trainen was het bij de derde poging raak! Stijn wierp een persoonlijk record en tevens clubrecord van 30,89 meter. In de vierde poging deed hij hier nog even een schepje boven op en wierp 31,50 meter.

Ondertussen had Arnout de uitdagende taak om zowel hoogspringen als horden te doen, met slechts 10 minuten ertussen. Hij zette eerst een hoogte van 1,45 meter neer bij het hoogspringen en snelde vervolgens naar de start van de 110 meter horden, waar hij zijn persoonlijk record verbeterde naar 17,12 seconden. Daarna keerde hij terug naar het hoogspringen en bereikte een hoogte van 1,75 meter.

Het eerste looponderdeel was voor Bas en Stefan. Beide heren waren na afloop zeer tevreden, want ze hadden allebei een persoonlijk record gelopen. Stefan zette een tijd neer van 1:54,84 en Bas klokte 2:15,26. Stijn's volgende technische onderdeel was hink-stap-springen, waarin hij met een afstand van 10,23 meter goed presteerde na twee trainingen onder leiding van Arnout.

Voor mij stond het eerste sprintonderdeel van de dag op het programma: de 100 meter, waarin ik een persoonlijk record van 12,41 seconden liep. Daarna volgde de 400 meter. Ondanks tegenwind bij het uitkomen van de bocht, liep ik 55,65 seconden, één seconde boven mijn PR.

Ondertussen was Arnout weer bezig met een poging om zijn persoonlijk record te verbeteren, dit keer bij het polsstokhoogspringen. Zeg je familie Mak, dan zeg je polsstokhoogspringen. Arnout wist zijn hoogte te verbeteren naar 3,20 meter!

Daarna was Daniël aan de beurt op de 5000 meter. Hij begon sterk, maar kreeg een zijsteek en moest wandelen. Toch finishte hij in 20:39,76 minuten, cruciaal voor het behoud van punten om in de tweede divisie te blijven.

Veel punten konden we niet missen, vooral omdat we dit seizoen bij de laatste wedstrijd onze twee toppers Léon en Melchior moesten missen. Zij waren in Ratingen voor een meerkamp. Dit was een World Athletics meerkampwedstrijd, een hoog aangeschreven wedstrijd voor kwalificatie van diverse grote atletiektoernooien. Via de livestream volgden we tussen de onderdelen door hoe onze vrienden het daar deden, en ik kan jullie vertellen dat ze het zeker niet slecht deden!

tussen de onderdelen door hoe onze vrienden het daar deden, en ik kan jullie vertellen dat ze het zeker niet slecht deden!

En dan nu misschien wel het belangrijkste, waar het eigenlijk allemaal om draait in de competitie: het eindklassement! We doen natuurlijk niet alleen mee voor de lol (alhoewel het altijd hartstikke leuk is). Het was de hele dag spannend en dat bleek ook uit de eindstand. In het landelijke eindklassement hadden we 21.638 punten, wat goed was voor plaats 27 van de 36. Dit betekent dat we ook volgend jaar weer mogen uitkomen in de 2edivisie! Een fantastisch resultaat waar we allemaal hard voor hebben gewerkt en het uiteindelijk toch voor elkaar hebben gekregen. Het verschil met plek 30 was slechts 172 punten. Kenners in de competitie weten dat dit maar weinig punten zijn; een paar seconden sneller of een kogel of discus iets verder werpen en je hebt dat aantal punten.

We hebben gestreden met een fantastisch team voor dit mooie resultaat en we hebben ook een leuk visitekaartje afgegeven voor de vereniging door op dit niveau in Nederland mee te spelen. We kregen zelfs vandaag een compliment van een jurylid, dat het altijd te merken is als De Gemzen aanwezig zijn, zowel door de goede sfeer als door de vlaggen die wij laten wapperen aan de lokale vlaggenmasten.

Ik wil ook onze juryleden natuurlijk bedanken. Bij deze wedstrijd was dat Dirk Wigman, die de hele dag bij hink-stap-springen en verspringen stond. Een super vrijwilliger die ook op onze eigen baan veel werk verricht; dinsdag zijn ze al weer druk bezig om alles gereed te maken voor de baanwedstrijd.

Als afsluiting wil ik nog meegeven dat atletiek leuk is, maar nog leuker als je het samen doet! Met een goede sfeer in het team zeggen we dan ook: we gaan voor het hoogst haalbare #RoadToNKTeams!

Namens de ploegleider!